Aanbesteden
Het aanbesteden van architectendiensten op basis van selectie op voornamelijk kostprijs komt steeds vaker voor. Dat is een slechte zaak, allereerst vanuit het belang van de opdrachtgever. De werkhonger bij architecten leidt tot lage, soms extreem lage prijzen. Een goede advisering is dan niet meer mogelijk. Dat betekent dus:
- Dat de opdrachtgever, vaak zonder het op te merken, onvoldoende wordt bediend, nota bene in de bouwvoorbereidende fase waar een volledig en goed advies cruciaal is, of
- Dat de architect tijdens de rit meerwerk gaat claimen, hetgeen in de intensieve samenwerkingsprocessen uitermate verstorend kan werken.
- Aanbesteden op prijs kan daarom alleen maar tot een vruchtbare samenwerking leiden indien uitgebreide taakomschrijvingen worden gemaakt, waartoe niet alle opdrachtgevers of bouwmanagers in staat zijn (wie de schoen niet past, trekt hem niet aan …)
Een andere methode om de architectenkosten “in bedwang te houden”, is het inschakelen van een extra managementslaag, die namens de opdrachtgever de adviseurs kort houdt. Doorgaans dienen die managers hun kosten terug te verdienen door verlaging van de honoraria van de adviseurs. Uiteindelijk levert dit vaak extra kosten en extra coordinatie op met bijbehorend risico van faalkosten.
Kies dus liever op basis van vertrouwen een allround architect die eveneens het procesmanagement kan doen. Financieel kom je er dan altijd wel uit.
Aanbestedingen van zeer grote projecten vindt steeds meer plaats door gecombineerd aanbesteden van zowel de adviesdiensten als het bouwen zelf. Voor sommige projecten, zoals grootschalige herhalingsbouw is daar onder bepaalde voorwaarden wel wat voor te zeggen. 95% van de projecten in Nederland vallen daar echter niet onder.